Duo enim genera quae erant, fecit tria.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Primum quid tu dicis breve? Duo Reges: constructio interrete. Contineo me ab exemplis. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Sed residamus, inquit, si placet.

Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero.
Suo genere perveniant ad extremum;
Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest.
Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus?

Bork: Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure.
Bork: Efficiens dici potest.
Bork: Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit.
Bork: Si enim ad populum me vocas, eum.
Nulla erit controversia.: Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.
Bork: Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet.

Persecutus est Aristoteles animantium omnium ortus, victus,
figuras, Theophrastus autem stirpium naturas omniumque fere
rerum, quae e terra gignerentur, causas atque rationes;

Nihil enim desiderabile concupiscunt, plusque in ipsa
iniuria detrimenti est quam in iis rebus emolumenti, quae
pariuntur iniuria.

Hunc vos beatum;

Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum; Bork Nam ante Aristippus, et ille melius. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?

Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero.
Atque etiam valítudinem, vires, vacuitatem doloris non propter utilitatem solum, sed etiam ipsas propter se expetemus.
Ut id aliis narrare gestiant?
Bork
Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit.
Disserendi artem nullam habuit.

Hoc autem loco tantum explicemus haec honesta, quae dico, praeterquam quod nosmet ipsos diligamus, praeterea suapte natura per se esse expetenda.

Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Venit enim mihi Platonis in mentem, quem accepimus primum hic disputare solitum;